The Last Dragon Order

Noc w Goldshire zapowiadała się jak każda inna, mieszkańcy jak i strażnicy miejscy przychodzili się napić po ciężkim dniu pracy. Ale tej nocy było inaczej wokół wsi panowała dziwna mgła, zwierzęta były niecierpliwe psy wyły jeszcze przed wejściem księżyca na już ciemne niebo. W karczmie panował wiec ponury klimat nagle otworzyły się drzwi do środka wszedł młody człowiek wszyscy dokoła poznali ze musiał być nekromanta wskazywał na to jego charakterystyczny ponury obiór , ze sobą miał dziwna paczkę, szybko przeszedł pod bar i zamówił dwa piwa barman obserwując go uważnie napełnił kufle po czym wziął je tajemniczy człowiek i poszedł pod okno widać ze na kogoś musi czekać.
Wybiła już północ a w oddali słychać tupot końskich kopyt dziwnie brzmiał tak nienaturalnie ludzie w karczmie się zaniepokoili oprócz dziwnego gościa siedzącego pod oknem. Drzwi do karczmy się otworzyły do środka wpadł dziwny chłód jakiego nie powinno być o tej porze wszyscy będący w karczmie patrzeli na wyłaniającą się postać strażnicy trzymali bron w pogotowi obawiając się walki. Do sali weszła tajemnicza postać była ubrana w czarna podróżna pelerynę a od niej samej emitowała dziwna ciemna aura na plecach posiadał olbrzymi miecz dwuręczny jakiego nie widziano nigdy był ozdobiony dziwnymi runami. Nekromanta wstał i pokazał mu miejsce w jakim mógł by usiąść ludzie uważnie obserwowali całe zdarzenie ale tak dwójka ludzi się niczym nie przejęła.
Po chwili odezwał się tajemniczy wędrowiec:
Zwą mnie Mat. Liczę ze wziąłeś ze sobą o to co się umawialiśmy?
Tak mam ale powiedz mi po co tobie te eliksiry skoro posiadłeś nieśmiertelność?
Widzisz mój drogi choć żyje już sporo czasu to moje ciało się starzeje a jako szkielet bym nie mógł spokojnie chodzić po tych ziemiach żeby je podtrzymać przy obecnej formie muszę pic te eliksiry.- Odwinął paczkę wyjął zakurzony już flakonik i się go napił.
A teraz przejdźmy do dalszej naszej transakcji.- Odezwał się po chwili nekromanta.
Opowiedz mi o Gildi The Dragon Order słyszałem ze byleś światkiem jej powstania- hehe zaśmiał się wędrowiec.
Tak- odpowiedział po chwili Mat
Pamiętam to było to jakieś 300lat temu. To były ciemne lata dla żyjących w tych krainach na ziemiach grasowały smoki a wśród nich była ich królowa Onyxia jaka sam powołałem do życia a dokładnie obudziłem ja z letargu w jaki zapadła. Wraz ze swoim obudzeniem wezwała swoje dzieci by czyniły to co robiły od wieków. Chwycił kufel piwa zaczerpując większy łyk, no cóż smoki spaliły wiele krainy np. niegdyś piękne Duskwood Marshal, tam właśnie znajdowało się jedno ze świątynia elfów jakie została kompletnie zniszczone przez ogień. Wraz z jej zniszczeniem zginęło wielu wędrowców jak i samych elfów na twarzy Mata pojawił się dziwny uśmiech. Wtedy jedna z kapłanek zwąca się Adale z pomsty zaczęła zbierać śmiałków potrzebnych do zabicia Onyxi no cóż przyznam ze się zdziwiłem ilością wojska jakie zebrała, nie miałem wyboru musiałem coś uczynić by nie zabili smoczycy jaka miała mi pomóc w odnalezieniu pewnego berła. Wtedy wraz z nekromantami zapieczętowałem wejście do jej leża a elementy potrzebne do jego otworzenia leża w całym Azeroth wsunie jeszcze je zbierają choć pewnego klucza nie znajda nigdy jak to odpowiedział ze zdziwieniem Nekromanta dlatego bo by musieli mnie zabić chyba ze ... ale to niewykonalne. Ciekawe jest to ze się cały czas rozrastają zbierając śmiałków ale udało się im Zabić Nefariana ale to już inna historia wybacz ale muszę już ruszyć w dalsza drogę.
Dokąd się wybierasz dopiero co przybyłeś?!
Płynę do Northeron ku memu przeznaczeniu z pewnością jeszcze się spotkamy- Po tych słowach wyszedł.
Wraz z jego wyjściem dziwna mgła opadła, a osoby będące w karczmie szybko zapomniały o tych osobach zajmując się swymi sprawami.

Ostatnio edytowany przez Mat (2008-11-11 18:36:35)